Jordan – As-Salt, the Place of Tolerance and Urban
Hospitality
Built on three closely-spaced hills in
the Balqa highland of west-central Jordan, the city of As-Salt, was an
important trading link between the eastern desert and the west. During the last
60 years of the Ottoman period, the region prospered from the arrival and
settlement of merchants from Nablus, Syria, and Lebanon who made their fortunes
in trade, banking, and farming. This prosperity attracted skilled craftsmen
from different parts of the region who worked on transforming the modest rural
settlement into a thriving town with a distinctive layout and an architecture
characterized by large public buildings and family residences constructed of
local yellow limestone. The site’s urban core includes approximately 650
significant historic buildings exhibiting a blend of European Art Nouveau and
Neo-Colonial styles combined with local traditions. The city’s non-segregated
development expresses tolerance between Muslims and Christians who developed
traditions of hospitality evidenced in Madafas (guest houses, known as
Dawaween) and the social welfare system known as Takaful Ijtimai’. These
tangible and intangible aspects emerged through a melding of rural traditions
and bourgeois merchants’ and tradespeople’s practices during the Golden Age of
As-Salt’s development between 1860s to 1920s.
Jordanie
– As-Salt, lieu de tolérance et d’hospitalité urbaine
Édifiée
sur trois collines rapprochées du haut plateau de Balqa, dans le centre-ouest
de la Jordanie, la ville d’As-Salt assurait un lien commercial de premier plan
entre le désert oriental et l’ouest. Pendant les 60 dernières années de la
domination ottomane, la région est devenue prospère grâce à l’arrivée de
marchands originaires de Naplouse, de Syrie et du Liban qui firent fortune dans
le commerce, la banque et l’agriculture. Cette prospérité a attiré des artisans
qualifiés de différentes parties de la région qui ont transformé le modeste
établissement rural en une ville prospère au paysage urbain et à l’architecture
caractérisée par de grands édifices publics et des demeures familiales
construites en pierre calcaire jaune locale. Le cœur urbain de la ville
comprend environ 650 bâtiments historiques importants témoignant d’un mélange
des styles Art nouveau européen et néocolonial associés à des traditions
locales. Le développement non ségrégué de la ville témoigne de la tolérance
entre musulmans et chrétiens, qui ont développé des traditions d’hospitalité
dont témoignent les madafas (maisons d’hôtes, également appelées dawaween) et
le système de protection sociale, Takaful Ijtimai'. Ces aspects matériels et
immatériels sont nés de la fusion des traditions rurales et des pratiques des
marchands et commerçants bourgeois pendant l’« âge d’or » du développement
d’As-Salt, entre les années 1860 et 1920.
Jordania - As-Salt, lugar de tolerancia y hospitalidad
urbana
La ciudad de As-Salt, construida sobre
tres colinas muy próximas entre sí, en el altiplano de Balqa, centro-oeste de
Jordania, era un importante enlace comercial entre el desierto oriental y el
occidental. Durante los últimos 60 años del periodo otomano, la región prosperó
con la llegada y el asentamiento de mercaderes procedentes de Naplusa, Siria y
Líbano, que prosperaron en el comercio, la banca y la agricultura. Este
bienestar atrajo a hábiles artesanos de diferentes partes de la región, que
trabajaron para transformar el modesto asentamiento rural en una próspera
ciudad con un trazado distintivo y una arquitectura caracterizada por grandes
edificios públicos y residencias familiares construidas con la piedra caliza
amarilla local. El núcleo urbano incluye unos 650 edificios históricos
significativos que exhiben una mezcla de estilos europeos Art Nouveau y
neocolonial combinados con las tradiciones locales. El desarrollo de la ciudad,
sin segregación, expresa la tolerancia entre musulmanes y cristianos, que
desarrollaron tradiciones de hospitalidad evidenciadas en las madafas (casas de
huéspedes, conocidas como dawaween) y el sistema de bienestar social conocido
como Takaful Ijtimai'. Estos aspectos tangibles e intangibles surgieron gracias
a la fusión de las tradiciones rurales y las prácticas de los comerciantes
burgueses durante la Edad de Oro del desarrollo de As-Salt, entre los años 1860
y 1920.
Jordanien - As-Salt, Ort der Toleranz und der urbanen
Gastfreundschaft
Die auf drei nahen Hügeln des
Hochplateaus Balga gebaute Stadt As-Salt im Westzentrum Jordaniens war eine
Handelsverbindung großer Wichtigkeit zwischen der östlichen Wüste und dem
Westen. In den ersten Jahren der osmanischen Beherrschung ist das Gebiet dank
der Ankunft von Händlern aus Nablus, Syrien und Libanon florierend geworden,
die im Handel, in Banktätigkeiten und in der Landwirtschaft reich wurden.
Dieser Wohlstand hat qualifizierte Handwerker aus der Nähe angezogen, die das
kleine ländliche Dorf in eine blühende Stadt verwandelten, deren
Stadtlandschaft und Architektur mit großen öffentlichen Gebäuden und
Familienwohnhäusern aus lokalem gelbem Kalkstein charakterisiert sind. Das
Stadtzentrum enthält circa 650 wichtige historische Gebäude mit einer Mischung
zwischen europäischen Art Nouveau und neukolonialer Stilen und den lokalen
Bautraditionen. Die Entwicklung der Stadt ohne Diskriminierung zwischen den
Einwohnern zeigt die Toleranz zwischen den Muslimen und den Christen, die
Gastlichkeitstraditionen wahrten, die in den Madafas (auch Dawaween benannte
Gasthäuser) und das Sozialversicherungssystem sichtbar sind. Diese materiellen
und immateriellen Kennzeichen stammen aus der Mischung der ländlichen
Traditionen mit den Praxen der Händler und der bürgerlichen Geschäftsleute in
der „goldenen Zeit“ der Entwicklung As-Salts zwischen den Jahren 1860 und 1920.
السلط – مدينة التسامح وأصول الضيافة الحضرية - الأردن
أُنشئت مدينة السلط على ثلاثة تلال متقاربة
في مرتفعات البلقاء الكائنة في غرب وسط الأردن، وكانت صلة وصل تجارية لها أهميتها بين
الصحراء الشرقية والغرب. وقد ازدهرت المنطقة خلال السنوات الستين الأخيرة من الفترة
العثمانية، نتيجة وصول التجار القادمين من نابلس وسورية ولبنان واستقرارهم فيها، حيث
أسسوا ثرواتهم من العمل في التجارة والمصارف والزراعة وتربية الحيوانات. وقد استقطب
هذا الازدهار الحرفيين المهرة من عدة أجزاء من المنطقة، حيث عملوا على تحويل المستوطنة
الريفية المتواضعة إلى مدينة مزدهرة ذات تخطيط وعمارة مميزَين، وهي تتسم بأبنيتها العامة
الكبيرة والمساكن العائلية المبنية من الحجارة الجيرية الصفراء المحلية. ويضمُّ القلب
الحضري للمدينة زهاء 650 مبناً تاريخياً بارزاً، هي مزيج بين نمط الفن الحديث الأوروبي والطراز الاستعماري الجديد
في العمارة اللذين يتداخلان مع التقاليد المحلية. ويعكس التطور الذي طرأ على المدينة
بعيداً عن ممارسة الفصل فيها، التسامح القائم بين المسلمين والمسيحيين الذي وضعوا تقاليد
للضيافة يدلُّ عليها وجود المضافات التي تعرف باسم "الدواوين" ونظام التكافل
الاجتماعي. وقد برزت هذه الجوانب المادية وغير المادية من انصهار التقاليد الريفية
مع ممارسات التجار والبائعين البرجوازيين خلال العصر الذهبي لنمو مدينة السلط بين عامي
1860 و1920.
约旦 - 阿萨尔特——包容之地与好客之城
阿萨尔特城建于约旦中西部巴尔卡高地的3座紧密相连的山丘之上,是东部沙漠和西部地区之间重要的贸易纽带。在奥斯曼帝国统治的最后60年里, 来自纳布卢斯、叙利亚和黎巴嫩的商人来到这里定居,他们通过贸易、银行和农业致富,推动了当地的繁荣。这样的繁荣吸引来本地区各方的能工巧匠,将这个不起眼的农村定居点改造成布局独特的繁华城镇。其建筑特色是用当地黄色石灰岩建造的大型公共建筑和家庭住宅。遗产地的城区核心部分包括约650座重要历史建筑,展现了欧洲新艺术运动和新殖民主义风格与本土传统的融合。该城的非隔离式发展体现了穆斯林和基督徒之间的相互包容,独特的招待所和社会福利体系证实了当地人热情好客的传统。这些有形和无形的城市特质是由1860年代至1920年代阿萨尔特黄金时期农村传统和资产阶级商人的实践融合而成。
Иордания - Ас-Сальт - место терпимости и городского гостеприимства
Город Ас-Сальт, построенный на трех близлежащих холмах в горной
местности Балка в западной
и центральной частях Иордании, был
важным торговым связующим звеном между восточной пустыней и западом. В течение
последних 60 лет Османского периода регион процветал благодаря переселению купцов из Наблуса, Сирии
и Ливана, заработавших
свои состояния на торговле, банковском
деле и сельском
хозяйстве. Это, в
свою очередь, привлекло
квалифицированных ремесленников из различных частей региона, которые
работали над превращением скромного сельского поселения в процветающий
город с самобытной
планировкой и архитектурой, характеризующейся крупными общественными зданиями и семейными
резиденциями, построенными из местного желтого известняка. В центре
города находится около 650 важных исторических зданий, в
которых сочетаются европейский модерн, неоколониальный
стиль и местные
традиции. Несегрегированное развитие города отражает терпимость между мусульманами и христианами, развивавшими традиции гостеприимства, о чем
свидетельствуют Мадафас (гостевые
дома, известные как Дауаин) и
система социального обеспечения, известная как Такафул Иджтимай. Эти
материальные и нематериальные
аспекты возникли в результате
смешения сельских традиций и практик
буржуазных купцов и торговцев
во времена Золотого века развития Ас-Сальта
с 1860-х по 1920-е годы.
ヨルダン – アスソルト、寛容と都会のおもてなしの場所
ヨルダン中西部のバルカ高地にある3つの丘陵地帯に建てられたアスソルト市は、東部の砂漠と西部を結ぶ重要な交易拠点でした。オスマン帝国時代の最後の60年間、この地域は、ナブルス、シリア、レバノンからの商人の到着と定住によって繁栄し、貿易、銀行、農業で財を成しました。この繁栄は、地域のさまざまな地域から熟練した職人を引き付け、控えめな農村集落を独特のレイアウトと、地元の黄色い石灰岩で建てられた大きな公共の建物と家族の住居を特徴とする建築を備えた繁栄する町に変えることに取り組みました。この場所の都市の中心部には、ヨーロッパのアールヌーボー様式と新植民地時代のスタイルと地元の伝統が融合した約650の重要な歴史的建造物があります。この都市の非人種差別的な開発は、イスラム教徒とキリスト教徒との間の寛容さを表しており、マダファス(ダワウィーンとして知られるゲストハウス)やタカフル・イジュティマイとして知られる社会福祉制度に見られるようなおもてなしの伝統を発展させました。これらの有形無形の側面は、1860年代から1920年代にかけてのアスソルトの発展の黄金時代に、農村の伝統とブルジョア商人や商人の慣行の融合を通じて生まれました。
Jordanië – As-Salt, de plaats van tolerantie en
stedelijke gastvrijheid
Gebouwd op drie dicht bij elkaar
liggende heuvels in het Balqa-hoogland van west-centraal Jordanië, was de stad
As-Salt een belangrijke handelsverbinding tussen de oostelijke woestijn en het
westen. Tijdens de laatste 60 jaar van de Ottomaanse periode bloeide de regio
op door de komst en vestiging van kooplieden uit Nablus, Syrië en Libanon die
hun fortuin verdienden met handel, bankieren en landbouw. Deze welvaart trok bekwame ambachtslieden uit
verschillende delen van de regio aan die werkten aan het transformeren van de
bescheiden landelijke nederzetting in een bloeiende stad met een
onderscheidende lay-out en een architectuur die werd gekenmerkt door grote
openbare gebouwen en gezinswoningen gebouwd van lokale gele kalksteen. De
stedelijke kern van de site omvat ongeveer 650 belangrijke historische gebouwen
met een mix van Europese Art Nouveau- en neokoloniale stijlen gecombineerd met
lokale tradities. De niet-gesegregeerde ontwikkeling van de stad drukt
tolerantie uit tussen moslims en christenen die tradities van gastvrijheid
ontwikkelden die blijken uit Madafas (pensions, bekend als Dawaween) en het
sociale welzijnssysteem dat bekend staat als Takaful Ijtimai'. Deze tastbare en
immateriële aspecten kwamen naar voren door een samensmelting van landelijke
tradities en praktijken van burgerlijke kooplieden en handelaars tijdens de
Gouden Eeuw van de ontwikkeling van As-Salt tussen 1860 en 1920.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire